۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۹, دوشنبه

نوش


کلمه ها
مثل هجا هایی ناپیدا
در تاریکی یک چای غرق می شوند،
و ما
بی آن که بدانیم
چیزی را می نوشیم
که از گلویمان جوانه خواهد زد.

۲ نظر:

وطن خواه گفت...

سلام
سطرآخرشعاري شدهاست

Unknown گفت...

مدتیه فکر می کنم چطور باید این سط آخری رو جایگزین کنم. ولی بی نتیجه .