پنچر

تا همین حالا داشتم مکالمه ی یک زوج را ترجمه می کردم، پی کلمه ها می گشتم، عبارت ها را هی می نوشتم و بلند می خواندم و خط می زدم و باز، نمی دانم چه شد یک هوبعد از آن که دختر گفت: («اگر دیر نشده بود، اگر تصمیم نگرفته بودم که ادامه تحصیل بدم، انگلیسی رو می ­انداختم کنار، نمی­ دونم.» خاکسترسیگارش را تکاند، «این کرم­ کتابا و بدبخت ­های دماغ سربالا حالمو به هم می ­زنن. . . ببخشید. تمومش می ­کنم. فقط حرف دلمو بهت زدم . . . قضیه اینه که اگه دلشو داشتم دیگه برنمی گشتم دانشکده. من می ­گم اینا همش یه سیاه ­بازیه مسخره است.» )  پنچر شدم.

آدمی زاد انگار یکی میخ کرده باشد توی تایر صدایش در می آید، فِـــــــــــــــس و بعد دلش فقط سکوت می خواهد و شنیدن یکی دو تا خبر خوب.