۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۳, دوشنبه

خوشبختی در یک کلام


گاهی به خیالم است که همه ی این کتاب های روان شناسی و زندگی برتر و موفقیت و کامیابی و غیره راه هایی است برای یک چیز، و آن یک چیز این است که چیزهایی را به غلط باور کنیم. به خودمان به قبولانیم که موفق هستیم باور کنیم که زندگی بر وفق مرادمان پیش می رود و سر آخر فقط از این اکتشاف تازه به وقوع پیوسته گل از گلمان بشکفد و با همه وجود برسیم به این باور که « من که این همه خوشی داشتم اصلاً چرا نا خوشی؟» حالا اگر دنیای مشکلات هم به سرمان ببارد، هنوز احساس کامیابی می کنیم چرا که این بی حس کننده از اسپری لیدوکائین خیلی خیلی قوی تر است. و تمام روحت را بی حس کرده از آن به بعد تو کامیابی موفقی و خوشبخت حتی اگر دنیا مصائب را داشته باشی، نه برای آن که مصائبت نیستند یا حلشان کرده ای برای این که دورشان زده ای چون مثل یک سیب زمینی گنده بی رگ بودن را خوب تمرین کرده ای.


۵ نظر:

Azam گفت...

واقعا هم خدا یک جو شانس بدهد ، چه شانسی ؟ خریت ! اوه که چه نعمتی است ، چه سرمایه ای است خوشبختی هر کس به میزان برخورداری او از این نعمت عظمی است و بس . این است تنها راز سعادت آدمی در حیات و بقیه اش همه حرف است و فلسفه بافی .

چه سخت و غم انگیز است سرنوشت کسی که طبیعت نمی تواند سرش را کلاه بگذارد . چه تلخ است میوه درخت بینایی !!

خودخواهی های بزرگ با «آوازه» و«عشق» سیراب می شوند اما دردمندی ها و اضطراب های بزرگ در انبوه نام و ننگ در گرمای مهر و عشق همچنان بی نصیب می مانند .

دکتر علی شریعتی

میم. ح. میم. دال گفت...

آخه اگر این به سوی کامیابی و اینا حداقل خوشبختی الکی هم برای آدم درست میکردند خوب بود. اینها اصولا باعث میشن آدمها به عده ای موجودات منفعت طلب و بی وجدان تبدیل بشن. این باعث خوشبختی برخی میشه به قیمت بدبختی عده ای دیگه. وگرنه من اصولا با داستان خوشحالی مصنوعی مشکل خاصی ندارم. از نظر علم روانشناسی خوشحالی مصنوعی و واقعی هیچ فرق خاصی با هم ندارن!

Farhang گفت...

منم این کتابا و نظریاتشون رو خیلی مسخره و ابکی می بینم، در بهترین حالت مثل اینایی هستن که اون بالا نشستن میگن لنگ کن، لنگش کن، اما نظر اون دوستمون رو تو پیتزایی که درباره اون سی دی ها میگفت، رو یه کم قبول ندارم. مخصوصا قسمتهاییش که مربوط به نفر معرفی کننده سی دی ها بود.

Unknown گفت...

منم مطمئن بودم که معرف اون سی دی ها اصلا اون جوری فکر نمی کرده که اونها می گفتن، گاهی آدم سکوت می کنه تا بقیه راحت حرفشونو بزنن، بعدشم آدم می ره کار خودشو انجام می ده. مثل من و تو و اون ها!
من فکر می کنم بعضی از دوستامون اون قدر دنبال ایده آل ها هستند که حتی از متوسط ها هم بی بهره می مونند.
در مجموع هر کس خودش می دونه چه می کنه. به هر حال من هنوزم از این اون دی وی دی ها پیشمون نشدم.

Farhang گفت...

Thank you for your kind and supportive words, I really do appreciate them. I agree wholeheartedly with you