۱۳۸۸ مرداد ۲۲, پنجشنبه

در من فریادی است



سالهاست وبلاگ می نویسم، ولی این چند روز انگار با همه این سال ها فرق دارد، نمی توانم فریادی که هنوز نکشیده ام را بنویسم. ای کاش این موبایل لعنتی زنگ می زد و کسی خبری می داد!!!!!
این توپ سفید را فعلاً گذاشتم روی سرم تا کسی دیگر غرولند نکند که چقدر صورتم لاغر شده! حسن دیگرش هم این است که می شود روی این توپ سفید لبخند را نقاشی را کرد. حالا ببین چقدر شبیه خودم شدی.

هیچ نظری موجود نیست: